πεντεκαιδεκάσημος

-η, -ο / πεντεκαιδεκάσημος, -ον, ΝΑ

(για μετρικούς πόδες) αυτός που αποτελείται από δεκαπέντε σημεία ή δεκαπέντε πρώτους χρόνους

νεοελλ.

φρ. «πεντεκαιδεκάσημο ρυθμικό ποδικό μέγεθος» — ρυθμικός πόδας ο οποίος σύγκειται από δεκαπέντε σημεία και επιδέχεται επτά διαιρέσεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντεκαίδεκα «δεκαπέντε» + -σημος (< σήμα), πρβλ. δί-σημος. Η λ. μαρτυρείται από το 1894 στον Δ. Χ. Σεμιτέλο].